Met De waterdruppel. Weg van God schreef de 91-jarige dominicaan Ernst Marijnissen een opmerkelijk boek. Geïnspireerd door de Schrift en kritisch op het kerkelijk instituut verwoordt hij waar het om zou moeten gaan: ‘Menswording door de ontmoeting met God, die puur goed is.’

Arjan Broers maakte dit interview voor Volzin. Lees hier de hele tekst.

Drie jaar geleden, Ernst Marijnissen was toen 88, zei hij tegen zijn medebroeders in het klooster: “Ik wil graag de woensdag vrij. Wat vinden jullie ervan?”

Hij vertelt het met een glimlach, want het was ook een beetje spel. Zijn broeders zeiden, in dezelfde geest: “Als je het nu niet doet, dan doe je het nooit meer”.

En dus ging Ernst Marijnissen, pater dominicaan in Huissen, elke woensdag na het ochtendgebed met de bus naar Nijmegen, de stad waar hij opgroeide. “Ik ging altijd naar de koffiehoek van de HEMA. Daar had ik uitzicht op de markt en de Waag, het oude stuk van de stad dat niet met het bombardement in 1944 is vernietigd. Ik nam er koffie en een tompoes, en dan schreef ik aan mijn boek.”

Het was er meestal gezellig druk, in de koffiehoek van de Hema. Moeders met jonge kinderen, studenten die een laat ontbijtje kwamen halen. “En ik zat daar dan tussen, met mijn schriftje. Ik werd er heel verstild”, vertelt de kloosterling.

Die verstilling is te voelen in zijn boek. De waterdruppel heet het, ondertitel: Weg van God. We spreken erover op zijn kamer in het dominicanenklooster van Huissen, terwijl buiten beurtelings de zon schijnt en zomerregens neergutsen. Het is een bijzondere atmosfeer, daags na de drukbezochte uitvaart van zijn medebroeder en collega-auteur André Lascaris, die op 6 juli overleed, 77 jaar oud.

“Zijn dood heeft me aangegrepen”, zegt Marijnissen. “Ik zal nooit vergeten dat we in 1980 een broedergesprek hadden over de vraag: waarom leef je in het klooster? Het ging over van alles, maar André zei toen heel eenvoudig: ‘Om God te zoeken’. Ik heb dat altijd onthouden en het kwam naar boven toen ik dit boek ging schrijven. In essentie gaat het om God. Dat heb ik proberen te verwoorden.”

Lees hier de hele tekst op de site van Volzin of als pdf.