In november 2010 verscheen een boek met herinneringen van de laatste priester-politicus van Nederland: dominicaan David van Ooijen (1939-2006). Het boek is uitgegeven in de Memoreeks van uitgeverij Valkhof Pers en het Katholiek Documentatie Centrum (KDC).
David van Ooijen begon zijn politieke loopbaan in een tijd waarin sommige katholieken geschokt waren dat een priester voor de Partij van de Arbeid koos en niet – zoals het hoorde – voor de Katholieke Volks Partij. In zijn woonplaats Huissen werd er tegen hem gefolderd en de plaatselijke pastoor verbood wilde niet meer dat hij nog in zijn kerk kwam preken.
‘De rooie pater’ zat in de Gelderse Provinciale Staten (1970-1972), in de Tweede Kamer (1971-1986) en in de Eerste Kamer (1987-1993). In die laatste periode promoveerde hij op het woonwagenbeleid in Nederland. Zijn studie had de veelzeggende titel: Je moet weg, hier komen mensen wonen. Hij was medebestuurder van de Open Universiteit (1986-1991) en tussen 1993 tot 2001 overste van de dominicanen in Nederland. Tussen 1999 en 2006 was hij bovendien hoogleraar aan het Angelicum, de dominicaanse universiteit in Rome.
David van Ooijen leefde en werkte in een politiek en kerkelijk klimaat waarin de verhoudingen soms hevig gepolariseerd waren. Zelf was hij uitgesproken in zijn keuzes voor minderheden, atoompacifisme, onderwijs en kerkelijke vernieuwing, maar hij was geen scherpslijper. Praktisch werken en goede menselijke verhoudingen stonden bij hem voorop. Dat blijkt ook uit zijn herinneringen, die geen grote analyses bevatten, maar notities van ontmoetingen met mensen van allerlei slag: politici, woonwagenbewoners, hoogleraren, kerkelijk leiders, onderwijzers en kerkvernieuwers.
Helaas stierf David voordat hij zijn schrijven kon voltooien. De herinneringen hebben daardoor iets van een Unvollendete, die tot een geheel gecomponeerd zijn door oud-medewerker Monique Gerritsen, medebroeder André Lascaris o.p. en Davids vriendin, zuster Christini Manders o.p. Aan hun jarenlange vriendschap is ook een hoofdstuk in het boek gewijd.
Arjan Broers voerde de eindredactie. Een interview met David en twee preken besluiten het boek, dat een bijzonder inkijkje biedt in het recente verleden van politiek, kerk en samenleving.
