Want als Adam en Eva zich hebben bedekt met bladeren, horen ze God aankomen, die een avondwandeling maakt. En God zegt: ‘Wie heeft jullie verteld dat je naakt bent?’ Oftewel: van mij heb je het niet, ik vind het geen probleem. Ik heb jullie zo gemaakt.
Toch maakt God even later eigenhandig kleren voor hen – ik las er zelf altijd overheen, maar wat een teder gebaar staat daar, in één enkele zin. Alsof God een moeder of vader is die de puberende kinderen iets geeft wat-ie zelf eigenlijk onzin vindt. Het doet denken aan de vader in de parabel van de verloren zoon. Die geeft ook de jongste zoon wat hij vraagt en laat hem gaan.
Ga maar. Ga je eigen ervaringen maar opdoen. Ga je eigen verwondingen maar oplopen. Zo stap je de volwassenheid in, met – als het goed is – de tuin van je onschuld als een kostbare herinnering, en vóór je een hele wereld om te ontdekken, te bewerken, vorm te geven, te bewonen.
Zo zijn wij, mensen van stof, met de adem van God.
En meestal met kleren aan.
Maar wacht: ik wil nog iets zeggen over God in dit verhaal. Want denk nog eens even terug aan die scene in het avondlicht. Mijn aandacht was altijd gericht op Adam en Eva, in hun vijgenbladeren tussen de struiken. Maar opeens vroeg ik me af: hoe ziet God er hier uit? Spontaan stel ik me een gestalte voor in een lang gewaad. U ook? Baard erbij? Ja hè? Ik ook.
Maar: waarom ga ik er eigenlijk van uit dat God kleren aanheeft? Zou het niet logisch zijn dat God, die het onzin vindt dat zijn schepselen zich bedekken, Zelf ook naakt is?
Misschien is dat een schokkend beeld: een blote God. Zeker als we van God een menselijke gestalte maken, als we hem als almachtig aanspreken.
Maar: God kan ook vuur zijn of wolken, een stem, een ster, een baby of brood en wijn – om maar wat te noemen. Of een naakte, gewonde mens aan een kruis.
God laat zich kennen als aanwezigheid, als ik zal er zijn. En daarin is God naakt, weerloos, open, altijd wachtend op onze nabijheid.
*
Uit de toespraak van 12 november 2017 in de Dominicus Amsterdam, in de serie over de Bijbel en het lichaam. Lees hier de hele tekst: Toespraak Dominicus Amsterdam 12 november 2017 Edele Schaamdelen
Reacties door Arjan
Ode aan welwillende kapitalisten
Hartelijk dank voor de aansporing en de links!
Met Dominicus de kroeg in
Dag Roy, dank je wel! Ik laat de uitgeverij weten ...
Genade: bewust het heen en weer krijgen
Dank je wel Martin, mooi dat die gedachte bij je ...
Over God praten is gemakkelijk
@Chris: dank je wel, voor je lezen en je reactie ...
Een land waar alles steeds groter werd
Jan van Betten heet hij. Zie http://nudge.nl/over-ons/mensen/team