Anna Terruwe (1911-2004) was een van die zeldzame mensen die volledig op zichzelf lijken te staan. Ze was een vrouw in bolwerken van mannen, zowel in de wetenschap als in de rk-kerk. Ze was een gedreven psychiater die al vroeg haar eigen positie koos in de nieuwe geesteswetenschap van de psychologie. En ze was een zeer traditionele katholiek, die zich verzette tegen de krampachtige ontkenning van seksualiteit in haar kerk.
Terruwe was een wetenschapper die recht wilde doen aan de liefde, een eenling die stelde dat wij alleen onszelf kunnen worden dankzij elkaar.
Anna Terruwe was voor haar tijdgenoten vernieuwend op het choquerende af – en tegelijk schrikbarend ouderwets. En eigenlijk is ze dat nog steeds, en allebei tegelijk.
Nog steeds kan het gedachtegoed van Anna Terruwe bruggen slaan. Tussen wetenschap en spiritualiteit bijvoorbeeld, of tussen professionele distantie en persoonlijke geraaktheid.
In het voorjaar van 2016 maakte ik voor de website www.bevestigingsleer.nl een kijkje in de schatkamer van de bevestigingsleer, door een site te maken en lemma’s te schrijven over kernwoorden uit het gedachtegoed van Terruwe (ook te volgen via Twitter of Facebook). Ter inspiratie, of ter aansporing tot verdieping.
