Het levensverhaal van bisschop Tiny Muskens
Het boek is onderwerp geweest van allerlei artikelen, kerkelijke leesgroepen en preken, het lag op tafel bij Paul Rosenmöller, is in bijna alle Nederlandse abdijen leesvoer geweest tijdens het stille eten in de refters, en nog blijft de belangstelling aanhouden. Het levensverhaal van bisschop Tiny Muskens kreeg najaar 2005 een vierde druk.
Tiny Muskens werd geboren in 1935, in het katholieke boerendorp Elshout. Zijn leven vertelt het verhaal van een tijdperk vol veranderingen, waar Muskens steeds bij wilde zijn. Als brave kapelaan las hij – met rode oortjes – Jan Wolkers en Gerard Reve, om de cultuur van de jaren zestig te begrijpen. Als pasgewijd priester reisde hij naar Rome om stiekem een zitting van het Tweede Vaticaans Concilie mee te maken, maar werd door de bewaking de Sint Pieter uitgezet. Hij zag de armen van Calcutta, het lijk van Mao en het huisje van Gauguin op Polynesië.
Eind jaren zestig werd de Brabantse boerenzoon verliefd op Indonesië?, waar hij acht jaar woonde en werkte. Daarna verbleef hij zestien jaar in Rome, het centrum van de wereldkerk. En in al die tijd zwierf hij door Azië, Afrika en Amerika om de wereld en de kerk te leren kennen. In 1994 kwam hij terug op Brabantse grond, als bisschop van Breda. Daar schrikte hij het destijds zelfgenoegzame Nederland op, door op onorthodoxe wijze aandacht te vragen voor armen, zieken en daklozen in ons eigen land.
In deze biografie vertelt Tiny Muskens over zijn tomeloze nieuwsgierigheid, zijn reisdrift en zijn liefde voor de kerk. Hij denkt na over de multiculturele toekomst van de samenleving en de kerk, en geeft een eerste programma voor het Derde Vaticaans Concilie. Onder het motto van de Bijbelse aansporing ‘Wees niet bang’ vertelt Muskens met kennis van zaken, met een diep geloof dat steeds in beweging is, en met een stortvloed aan soms schelmachtige details.
‘Wees niet bang’ is uitgegeven door Valkhofpers en vormgegeven door Jan Peeters.
ISBN-nummer: 90-5625-179-1. Eerste tot en met derde druk: november/december 2004.
